Programa:
Idioma:

Numeryczna implementacja modeli MCC i GCC

Ważnym krokiem, zapewniającym niezawodne stosowanie modeli MCC i GCC jest określenie początkowego naprężenia prekonsolidacji pcin i odpowiadającego mu modułu odkształcenia objętościowego Kin. Parametry te nie są jednak bezpośrednio definiowane przez użytkownika. Są one określane przez program na podstawie zakładanego rozkładu początkowego naprężenia geostatycznego. Oto trzy podstawowe możliwości określenia początkowego naprężenia geostatycznego:

1. Z zastosowaniem procedury Ko

Zastosowanie procedury Ko prowadzi do uzyskania następującej wartości początkowego naprężenia geostatycznego:

gdzie:

Ko

-

współczynnik parcia gruntu w spoczynku

γ

-

ciężar jednostkowy gruntu

h

-

aktualna głębokość pod powierzchnią terenu

Przy założeniu normalnej konsolidacji wartość pcin określana jest w taki sposób, że naprężenie uzyskane z pomocą procedury Ko spełnia warunek graniczny:

gdzie:

Mcs

-

nachylenie linii stanu krytycznego

J

-

równoważne naprężenie dewiatorowe

σm

-

naprężenie średnie

Wartości J i σm definiowane są za pomocą następujących równań:

gdzie:

Ed

-

równoważne naprężenie dewiatorowe

eij

-

tensor odkształcenia dewiatorowego

εij

-

tensor naprężeń ogólnych

εv

-

odkształcenie objętościowe

σij

-

tensor naprężenia

sij

-

tensor naprężenia dewiatorowego

δij

-

delta Kroneckera

Dijkl

-

tensor podatności

G

-

moduł sprężystości przy ścinaniu

K

-

moduł sprężystości objętościowej

E

-

moduł Younga

ν

-

współczynnik Poissona

W przypadku ściskania lub rozciągania trójosiowego można określić kąt nachylenia linii stanu krytycznego Mcs korzystając z następujących równań:

Dla gruntów prekonsolidowanych, początkowa wartość pcin modyfikowana jest w następujący sposób:

Początkowa wartość modułu objętościowego wynika ze wzoru:

gdzie bieżący wskaźnik porowatości e zapisywany jest tak:

Dla małych naprężeń otrzymujemy:

2. Standardowa analiza (sprężysta)

Program umożliwia zmianę modelu między fazami budowy. Jeżeli nie można zastosować procedury Ko, to możliwe jest wykonanie obliczeń przy założeniu sprężystej reakcji gruntu ilastego. Uzyskane w ich wyniku wartości naprężeń służą do określenia początkowych wartości pcin i Kin przy wykorzystaniu wcześniej zdefiniowanych wzorów. W kolejnych fazach budowy, wstępny sprężysty model materiałowy jest zastępowany przez wymagany model MCC lub GCC.

3. Standardowa analiza (plastyczna)

Opcja ta umożliwia konsolidację gruntu przy założeniu nieliniowego zachowania się podczas powstawania naprężenia geostatycznego. Efektem jest rozwój odkształceń plastycznych już w pierwszej fazie budowy. Tak, jak w procedurze Ko rozważamy tu grunt skonsolidowany normalnie, który podczas odkształcenia wykazuje zachowanie się zgodne z normalną linią konsolidacji, przy początkowych wartościach pcin i Kin równych:

Przed kolejnym krokiem obliczeniowym, wynikające odkształcenia plastyczne ustawiane są na wartość zero. W pewnych przypadkach, taki sposób obliczeń może nie prowadzić do zbieżnych wyników.

Teste o software GEO5.
Gratuitamente.