Programa:
Idioma:

Analiza według NEN (Buismann, Ladd)

Metoda ta oblicza osiadanie pierwotne i wtórne. W obliczeniach, metoda uwzględnia grunty przekonsolidowane i rozróżnia dwa możliwe przypadki: 

  • Suma bieżącego, pionowego naprężenia efektywnego w gruncie i naprężenie na skutek zewnętrznego obciążenia jest mniejsza niż ciśnienie przed konsolidacją, a zatem tylko dodatkowe obciążenie jest rozważane.
  • Suma bieżącego, pionowego naprężenia efektywnego w gruncie i naprężenie na skutek zewnętrznego obciążenia jest większa niż ciśnienie przed konsolidacją, a zatem tylko podstawowa konsolidacja jest ponownie ustawiana. Pierwotne osiadanie jest wówczas większe w porównaniu do pierwszego przypadku.

Pierwotne osiadanie

Pierwotne osiadanie itej warstwy przekonsolidowanego gruntu (OCR > 1) jest wyznaczane z: 

dla: σor + σz ≤ σp  (suma bieżących naprężeń pionowych i jej przyrost jest mniejsza niż ciśnienie przed konsolidacją):

dla: σor + σz > σp  (suma bieżących naprężeń pionowych i jej przyrost jest większa niż ciśnienie przed konsolidacją):

gdzie:

σor,i

-

pionowa składowa początkowego naprężenia geostatycznego w środku itej warstwy

σz,i

-

pionowa składowa przyrostu naprężenia (np. naprężenia na skutek obciążenia konstrukcji) powodującego osiadanie warstwy

σp,i

-

ciśnienie przed konsolidacją w itej warstwie

e0

-

początkowy wskaźnik porowatości

hi

-

miąższość itej warstwy

Cc,i

-

wskaźnik ściśliwości w itej warstwie

Cr,i

-

wskaźnik ściśliwości wtórnej w itej warstwie

Pierwotne osiadanie itej warstwy normalnie skonsolidowanego gruntu (OCR = 1) wynosi:

gdzie:

σor,i

-

pionowa składowa początkowego naprężenia geostatycznego w środku itej warstwy

σz,i

-

pionowa składowa przyrostu naprężenia (np. naprężenia na skutek obciążenia konstrukcji) łączenie ze ściskaniem warstwy

eo

-

początkowy wskaźnik porowatości

hi

-

miąższość itej warstwy

Cc,i

-

wskażnik ściskania w itej warstwie

Wtórne osiadanie

Wtórne osiadanie itej warstwy przyjmuje postać:

dla: σor + σz  ≤ σp  (suma bieżących naprężeń pionowych i jej przyrost jest mniejsza niż ciśnienie przed konsolidacją):

pro σor + σz > σp  (suma bieżących naprężeń pionowych i jej przyrost jest większa niż ciśnienie przed konsolidacją):

gdzie:

hi

-

miąższość itej warstwy

Cαr,i

-

wskaźnik ściśliwości wtórnej poniżej parcia prekonsolidacji the ith layer

Cα

-

wskaźnik ściśliwości wtórnej w itej warstwie

tp

-

czas do zakończenia podstawowej konsolidacji

ts

-

czas wymagany dla osiadania wtórnego

jeżeli określimy wartość wskaźnika prekonsolidacji ściśliwości wtórnej taką samą jak dla wskaźnika ściśliwości wtórnj, wówczas program nie uwzględni efektu parcia prekonsolidacyjnego w obliczeniach osiadania wtórnego.

Literatura:

Netherlandish standard NEN6740, 1991, Geotechniek TGB1990 Basisen en belastingen, Nederlands normalisatie-Institut

Teste o software GEO5.
Gratuitamente.