Programa:
Idioma:

Metoda Lizzi

Metoda Lizzi jest obecnie najczęściej stosowaną metodą. Nośność buławy jest wyznaczana według równania:

gdzie:

d

-

średnica buławy

l

-

długość buławy

τm

-

średnie tarcie graniczne na pobocznicy buławy

J

-

współczynnik uwzględniający wpływ wielkości otworu

Współczynnik J uwzględnia wpływ średnicy otworu wiertniczego - jego wartość mieści się w zakresie od 1,0 dla otworów o średnicy 100 mm i mniejszej, do 0,8 dla otworów o średnicy 200 mm i większej.

Średnią wartość granicznego tarcia na pobocznicy buławy mikropala można znaleźć w literaturze. W pomocy dostępne są cztery tabele z wartościami referencyjnymi granicznego tarcia na pobocznicy. Pierwsza tabela została opracowana przez autorów programu na podstawie różnych źródeł literaturowych, druga zawiera wartości τm według DIN 4128, trzecia zawiera wartości podane w normie czeskiej CSN 73 1004 w załączniku S.2a, natomiast last tabela przedstawia wartości opublikowane przez Klein’a i Mišov’a (“Inženýrskie stavby” 1984). Tabela trzecia zawiera zmierzone wartości tarcia na pobocznicy buław kotew, dla różnych rodzajów gruntu, średnic buławy oraz liczby iniekcji, itp. (stosowanie tej tabeli pozwala uzyskać stosunkowo realistyczne wyniki).

Literatura:

Lizzi, F. (1982). "The pali radice (root piles)". Symposium on soil and rockimprovement techniques including geotextiles, reinforced earth and modern pilingmethods, Bangkok, D-3.

Teste o software GEO5.
Gratuitamente.